H πεζοπορία είναι μια φυσική δραστηριότητα κατά τη διάρκεια της οποίας, μέσω του περπατήματος, ο πεζοπόρος έχει την ευκαιρία να ψυχαγωγηθεί ή και να εκγυμναστεί. Απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες, ανεξαρτήτως φύλου και φυσικής κατάστασης και μπορεί να πραγματοποιηθεί σε περιβάλλον είτε αστικό (άλση, πάρκα) είτε ολοκληρωτικά φυσικό (ηπειρωτικό ή νησιωτικό έδαφος, βουνό, παραποτάμια, παραθαλάσσια).
Οι κατηγορίες της πεζοπορίας :
Περπάτημα: Η κάλυψη μιας απλής διαδρομής μικρότερης των 5 χλμ. και χωρίς ιδιαίτερη κλίση ή υψομετρική διαφορά.
Απλή πεζοπορία: Η κάλυψη με έντονο περπάτημα μιας σχετικά μεγάλης απόστασης σε ελεύθερο ανοιχτό χώρο. Δεν απαιτεί ιδιαίτερη σωματική προετοιμασία, γνώσεις ή εξοπλισμό και βασίζεται στην απλότητα της τεχνικής του φυσικού περπατήματος. Αστική πεζοπορία: Σε αστικό πάρκο, σε περιαστικό άλσος ή στην παραλία.
Ορεινή πεζοπορία (Hiking): Η ανάβαση, η διάσχιση και η κατάβαση οποιουδήποτε μέσου ή ψηλού βουνού από μέρη που χαρακτηρίζονται βατά και δεν απαιτούν ειδικές γνώσεις, τεχνικές και εξοπλισμό. Πολυήμερη ορεινή πεζοπορία (Trekking / Backpacking): Πεζοπορική διάσχιση με διανυκτέρευση σε ορειβατικά καταφύγια ή σκηνές σε ανοιχτό περιβάλλον.
Ορειβασία (Mountaineering): Κυριολεκτικά, το περπάτημα στο βουνό, αλλά σαν δραστηριότητα περιλαμβάνει εύρος δραστηριοτήτων που πραγματοποιούνται σε αυτό. Ορειβασία είναι η ανάβαση στα βουνά, χαμηλά ή ψηλά, π.χ. Πάρνηθα, Όλυμπος, Άλπεις, Άνδεις, Ιμαλάϊα. Όμως, λέγοντας ανάβαση εννοούμε την κοπιαστική, πολύωρη ή πολυήμερη πορεία και σκαρφάλωμα που κάνουμε, ντυμένοι κατάλληλα και φορτωμένοι με σακίδιο και άλλα ορειβατικά υλικά, με σκοπό να «κατακτήσουμε» ένα βουνό, είτε ανεβαίνοντας μία κορυφή του (περπατώντας ή αναρριχώμενοι), είτε διασχίζοντάς το (με τα πόδια ή με ορειβατικά σκι). Έτσι η ορειβασία σαν έννοια είναι γενική και καλύπτει όλες τις δραστηριότητες της απλής πεζοπορίας αλλά και της αναρρίχησης και του αλπινισμού (βλ. παρακάτω). Κάθε μια από αυτές τις κατηγορίες είναι ορειβασία αλλά και υποδιαίρεσή της. Κορωνίδα της αποτελεί η αποστολή (μεγάλης χρονικής διάρκειας σχεδιασμός και η προσπάθεια κατάκτησης μιας μεγάλης δυσκολίας κορυφής).
Άλλοι ορισμοί
Αλπινισμός: Ετυμολογικά, η ανάβαση και η αναρρίχηση στις Άλπεις, αλλά έχει καθιερωθεί να χαρακτηρίζεται η ανάβαση και η διάσχιση (πεζοπορία-αναρρίχηση-ορειβατικό σκι) κάθε μέσου ή ψηλού βουνού (που το ύψος του όμως δεν υπερβαίνει το ύψος των Άλπεων ή έστω το ύψος εκείνο στο οποίο συνήθως εμφανίζονται έντονα τα συμπτώματα της Ασθένειας των βουνών), με ιδιαίτερα δύσκολες μορφολογικές και κλιματολογικές συνθήκες και για την οποία ανάβαση ή διάσχιση απαιτούνται ειδικές γνώσεις και εξοπλισμός και εφαρμόζεται η τεχνική πάγου-παγωμένου χιονιού (χρήση κραμπόν και πιολέ, δέσιμο σε σχοινοσυντροφιά, χρήση ορειβατικών σκι κ.ά.) ή η τεχνική της μικτής αναρρίχησης βράχου-πάγου και η χρήση εξοπλισμού (καρφιά, σχοινιά, καραμπίνερ κ.ά.).
Ιμαλαΐσμός: Η ανάβαση οποιουδήποτε υπερυψηλού βουνού, που παρουσιάζει υπέρτατης δυσκολίας µορφολογικές και κλιµατολογικές συνθήκες και για την οποία ανάβαση απαιτούνται, εκτός από την άριστη γνώση και εφαρµογή της αλπινιστικής τεχνικής, και ιδιαίτερες δυνατότητες του ανθρώπινου οργανισµού, λόγω του µεγάλου υψοµέτρου. Μπορεί να χαρακτηριστεί και ως υπεραλπινισµός, κυρίως για τα εκτός Ιµαλαΐων ψηλά βουνά και οροσειρές.
0 Σχόλια