Είτε έχετε παρακολουθήσει στρατιωτική εκπαίδευση επιβίωσης είτε ακόμα και τεχνικές διάσωσης σε θάλασσα θα γνωρίζετε το πιθανότερο για αυτή τη παλιά αλλά πρακτική μέθοδο κατασκευής σωσιβίου μέσα στη θάλασσα. Είναι μία πολύ χρήσιμη και απλή τεχνική που όλοι πρέπει να γνωρίζουμε.
Υπάρχουν δύο παραλλαγές της τεχνικής που όμως έχουν ακριβώς την ίδια αρχή λειτουργίας. Η πρώτη και πιο διαδεδομένη μέθοδος είναι αυτή που θα δούμε πρώτα. Υποθέτουμε ότι έχουμε βρεθεί μέσα στο νερό φορώντας παντελόνι. Το πρώτο που κάνουμε είναι να πάρουμε μία ανάσα και να λύσουμε τα παπούτσια μας. Αν οι συνθήκες το επιτρέπουν καλό θα ήταν να τα δέσουμε μετά μαζί από τα κορδόνια τους και να τα περάσουμε στον ώμο μας. Ωστόσο, αν οι συνθήκες κάνουν κάτι τέτοιο επικίνδυνο τότε καλύτερα να τα αφήσουμε να τα πάρει η θάλασσα. Στη συνέχεια βγάζουμε το παντελόνι μας το οποίο πρώτον θα μας βοηθήσει να κολυμπήσουμε πιο εύκολα και δεύτερον θα το χρησιμοποιήσουμε για να κατασκευάσουμε ένα αυτοσχέδιο σωσίβιο.
Στη συνέχεια δένουμε κόμπο, είτε κάτω είτε πάνω από την επιφάνεια του νερού, τα δύο μπατζάκια του παντελονιού. Θέλουμε να είναι γερός κόμπος αλλά όχι κάτι το υπερβολικό, απλώς να μην μπορεί να λυθεί με το παραμικρό.
Έπειτα, σηκώνουμε το παντελόνι κρατώντας το από τη μέση και με ορμή το περνάμε πάνω από το κεφάλι μας και μέσα στο νερό ώστε να γεμίσει με αρκετό αέρα προτού μπει στο νερό. Βλέπετε στις επόμενες εικόνες πως ακριβώς γίνεται αυτή η κίνηση.
Τέλος περνάμε το κεφάλι μας ανάμεσα από τα δεμένα μπατζάκια του παντελονιού ενώ με τα χέρια μας κρατάμε τη μέση του παντελονιού κοντά στο σώμα μας ώστε να μην μπει γρήγορα πολύ νερό μέσα της. Πλέον μπορούμε να χαλαρώσουμε και να ξεκουραστούμε λίγο καθώς έχουμε πλέον ένα αυτοσχέδιο σωσίβιο να μας κρατάει στην επιφάνεια του νερού.
Επίσης, αν θέλουμε να συμπληρώσουμε αέρα δεν είναι ανάγκη να επαναλάβουμε ολόκληρη τη διαδικασία. Μπορούμε απλώς να δημιουργήσουμε φυσαλίδες αέρα χτυπώντας το χέρι μας στο νερό και να τις οδηγούμε μέσα στο παντελόνι. Βλέπετε στις επόμενες δύο εικόνες πως γίνεται αυτό.
Επίσης αν οι συνθήκες (πχ. τραυματισμοί στους ώμους) δεν μας επιτρέπουν να κάνουμε τη κίνηση πάνω από το κεφάλι μας για να γεμίσουμε το παντελόνι με αέρα μπορούμε απλώς να το σύρουμε όσο μπορούμε έξω από το νερό και μετά να συμπληρώσουμε αέρα όπως δείξαμε παραπάνω, ή ακόμα και φυσώντας μέσα του. Και οι δύο αυτές μέθοδοι φαίνονται στα επόμενα σχέδια.
Αυτή είναι η πιο γνωστή τεχνική αλλά υπάρχει και μία ελαφρώς διαφορετική. Αντί για τη δημιουργία ενός σωσιβίου όπου περνάμε το κεφάλι μας από μέσα όπως είδαμε παραπάνω, δένουμε το κάθε μπατζάκι ξεχωριστά και έτσι κατασκευάζουμε ένα μακρύ σωσίβιο. Αυτό το βλέπετε στη πράξη από τον παρακάτω ναυαγοσώστη της Αθηναϊκού Ινστιτούτου Ναυαγοσωστικής.
Αντίστοιχα με τα παραπάνω, σχηματικά αυτή η μέθοδος φαίνεται στο επόμενο επεξηγηματικό σχέδιο αν και δε θέλει ιδιαίτερη ανάλυση εφόσον ήδη περιγράψαμε σε βάθος τη κύρια μέθοδο.
Οποιοσδήποτε κάνει κάποια δραστηριότητα στο υγρό στοιχείο πρέπει να γνωρίζει κάποιες τέτοιες βασικές τεχνικές που ακόμα και όταν δεν είναι απαραίτητες (για παράδειγμα μιλάμε για κάποιον ξεκούραστο κολυμβητή σε άψογη φυσική κατάσταση), είναι χρήσιμες για τακτικούς λόγους. Για παράδειγμα, αν ένας πολεμιστής βρεθεί στο νερό ή θα πρέπει να βγάλει τον εξοπλισμό του ή να πνιγεί χωρίς τη βοήθεια ενός σωσιβίου. Με αυτό το τρόπο μπορεί να επιπλέει κρατώντας τουλάχιστον ένα βασικό μέρος του εξοπλισμού μάχης του. Αυτός είναι και ένας από τους βασικότερους λόγους για τους οποίους διδάσκεται αυτή η τεχνική στις Ένοπλες Δυνάμεις μέχρι και σήμερα. Βλέπετε ένα τέτοιο παράδειγμα στη παρακάτω φωτογραφία από σχετική εκπαιδευτική δραστηριότητα του Αμερικανικού στρατού.
0 Σχόλια